Scenariusz apelu wielkanocnego 2016 z okazji 1050- lecia chrztu polski„1050 lat kroczymy z Jezusem ku Zmartwychwstaniu”REKWIZYTY:Stół, kielich, maca (chleb), drzewa, materiał na drogę, herb, krzyż, chorągiew zmartwychwstania, chrzcielnica, korona cierniowa, korona i płaszcz królewski, nagrania „Zwycięzca śmierci”, hymn światowych dni młodzieży 2016r., grzmotOBSADA Jezus-Anioł, dziecko II( Narrator INarrator IIDziecko I(Albert) Maryja Dziecko II i Jan Paweł II Dziecko III (St. Kostka), apostoł, św. KingaDziecko IV (Beyzym), święty Jan Paweł II, apostołDziecko V (Max), współczesny święty, apostołDziecko VI(Andrzej), apostoł, Kazimierz WielkiŚw. Albert Św. StanisławŚw. Beyzym i apostołŚw. Stanisław Kostka i apostołŚw. Maksymilian Kolbe i apostołŚw. Andrzej Bobola i apostoł Jan Kazimierz i apostoł Mieszko Jezus wchodzi na drogę. Idąc „pod prąd” zbliża się do stołu, za nim idą apostołowie.„Mój mistrzu”1. On szedł w spiekocie dnia i w szarym pyle dróg,a idąc uczył kochać i z celnikami jadł, On nie znał, kto to wróg,pochylał się nad tymi, którzy Mój Mistrzu,przede mną droga, którą przebyć muszę tak, jak Mistrzu,wokoło ludzie, których kochać trzeba tak, jak Mistrzu,nie łatwo cudzy ciężar wziąć w ramiona tak, jak Mistrzu,poniosę wszystko, jeśli będziesz ze mną zawsze I :Dwa tysiące lat temu w dalekim kraju Bóg wypełnił to, co obiecał już w Syn Boży plan realizujeCzłowiekowi zbawienie II:Niecałe tysiąc lat później Do tego planu zbawieniaDołącza Mieszko ze swoim ludemOtwierając nam drogę do Mieszko śpiewają pieśń kieruje się ku kiedyś inną drogą, De Czas powoli mijał mi. AD (GD) Lecz spotkałem na niej Kogoś, De Kto zachwycił Sobą mnie. AD (GD)Ref.: Pan powiedział: Ty pójdź za Mną Przez zwyczajne, szare dni. Nie bój się, Ja będę z tobą, Anioł wnosi chrzcielnicę Niech nie będzie smutno Ci wszystko ofiarować, Twoim wiernym uczniem być Wszystkich kochać Twą miłością. Przyklęka przed Jezusem na jedno kolano Panie, proszę – dodaj sił!Jezus chrzci Mieszka a anioł ustawia chrzcielnicę obok GolgotyNARRATOR IA ponieważ u Boga nie ma nic niemożliwego...Połączmy te dwa wydarzenia, robiąc jedną drogą zbawienia idzie do wieczernika siadaSCENA „Wieczernik”NARRATOR IIW Wieczerniku Pan Jezus,Zanim poszedł na mękę,Nalał wody w miednicę,Biały ręcznik wziął w swoim apostołom ,Choć im bardzo był drogi,Uklęknąwszy niskoUmył i wytarł nogi. Wchodzi św. ALBERT pomaga Jezusowi a potem podchodzi do publiczności z wyciągniętą ręką DZIECKO I:Brat Albert trudną w życiu przeszedł drogęW sercu nosił krwawe bliznyChciał wolności –stracił nogę, Stracił zdrowie dla ojczyzny. Z nieba dostał polecenie, by tam gdzie się losy ważąPomóc braciom swym nędzarzom Podchodzi do widowni żebrze: ALBERT:„Dla biednych zbieram, dla biednych,dla najbiedniejszych w przytułku mam chorych i głodnych,więc datki, najmniejsze choć, nieście”.Wyciąga chleb i wracając do stołu podaje Jezusowi. Staje obok stołuNARRATOR IW Wieczerniku Pan Jezus,Zanim poszedł na mękę,Wlał wina do kielichaI chleb biały wziął w rękę. podchodzi ŚW. STANISŁAW przyłącza się do Jezusa z nim mówiąc słowaModlił się, błogosławiłI rzekł: „TO MOJE CIAŁO !TO JEST MOJEJ KRWI KIELICH !”I tak już pozostało. DZIECKO II Tysiąc lat późniejBiskup StanisławPrzelewa swoją krewPrzeciwstawiając się tyrani królaŚciąga na siebie śmierćNARRATOR I:Gdy Jerozolima tonęła już w mrokuI ciemność spowiła ogrodu podnóżeJezus rzekł do uczniów: POWSTAŃCIE, IDZIEMY CHCĘ Z OJCEM SPOTKAĆ SIĘ NA OLIWNEJ GÓRZE. Podczas piosenki uczestnicy wieczerzy przechodzą wolno do ogroduOn przyjął wdowi grosz i Magdaleny łzy,bo wiedział, co to kochać i późną nocą On do Nikodema rzekł,że prawdy trzeba pragnąć, trzeba Mój Mistrzu,przede mną droga, którą przebyć muszę tak, jak OGRÓDNARRATOR II:Tam zostawia uczniów, prosi o czuwanie uczniowie drzemiąSam klęcząc przy skale bardzo się zasmuciłW żarliwej modlitwie prosi swego OjcaBy kielich goryczy od niego odwróciłKrwawe krople potu otarł z swego czoła Anioł wnosi cierniową koronęGdy anioł się zjawia, rozmawia o męceTWOJA WOLA OJCZE NIECH SIĘ WSZAK STANIEwymawia te słowa w bólu i udręce Dołącza św. Stanisław KostkaDZIECKO III:Młodziutki ciałem, dojrzały duchemStanisław Kostka-Patron młodzieżyZostawia bez żalu ziemskie uciechy, Maryja podaje mu rękę by za tym, co pragnie podążać w życiu Droga daleka, trudy, choroby- nie zniechęcają JegoBo szczęście wieczne na końcu tej drogi i miłość w sercu do NIEGO3. Idziemy w skwarze dnia i w szarym pyle dróg,a On nas uczy kochać i przebaczać. Pojawia się postać Maryji stojącej z bokuI z celnikami siąść, zapomnieć, kto to wróg,pochylać się nad tymi, którzy Mój Mistrzu,przede mną droga, którą przebyć muszę tak, jak DROGA KRZYŻOWANARRATOR I:Różne są drogi piaskowe, Wchodzi Anioł z krzyżem dla JezusaDrogi kamienneLub jest jedna,Droga jedyna –Droga Krzyżowa Dołącza Jan KazimierzBoskiego Pan Jezus krzyż na ramionaBo, na tym krzyżu za ludzi na krzyżu Jezu, Ci trzeba,By na otworzyć bramy do nieba. wchodzi Beyzym towarzyszy JezusowiDZIECKO IVDlaczego śpieszysz, Janie Beyzymie,Czemu kierujesz drogi pielgrzymie,Na niegościnny daleki lądGdzie głód i nędza, straszliwy trąd? BEYZYM Idę ratować Chrystusowych braci,bo któż biedniejszy, jak nie IVDlaczego śpieszysz na Madagaskar?Do ludzi, którym los nie był się nie boisz, że zachorujesz? Czemu swe życie im ofiarujesz? BEYZYM Idę ratować Chrystusowych braci,bo któż biedniejszy, jak nie I: Droga najdalszaZe wszystkich dróg,Wybrał ją Jezus –Człowiek i Bóg ...Idzie Pan Jezus Drogą Krzyżową, Jezus potyka się-przysiadaTrzy razy pada, wstaje na nowo Dołącza św. Maksymilian-podtrzymuje JezusaDZIECKO V Ojciec Maksymilian ze Zduńskiej WoliIdzie z Tobą, drogą obozową Maryja wspiera MaksymilianaDając przykład wielki, największy z możliwych:oddając jak TY życieby ratować II:Trzeci raz Jezus na drodze Go, ciągnie katów śmierci już się przybliża,Kaci przybiją Pana do krzyża. Dołącza św. Andrzej pomaga oprzeć krzyż i stanąć przed nim JezusowiDZIECKO VI :Obrońco wiary, Andrzeju BoboloBłogosławiony Polski Męczenniku,Któremu na skroń sam Bóg aureolęWłożył za trudy i męki bez likuOkrutne razy, męki i cierpieniaZniosłeś w najwyższej ducha cierpliwości,Stałeś się dla nas wzorem poświęcenia,Wzorem - miłości;Cisza- wszyscy patrzą na Jezusa. Jezus zwraca się do MatkiJEZUS:Maryjo moja matko, bądź im teraz MATKĄ Jan Kazimierz podchodzi do Maryji JAN KAZIMIERZJa Jan Kazimierz tron mój Tobie samej oddam i będę Cię uważał za swoja Panią i Najwyższą Królową, a nieustannie Twej opiece będę polecał lud ten przez Ciebie mi powierzony. Wspieraj mnie i to Królestwo – już nie moje, lecz Twoje”.oddaje jej Koronę i pokłonNAGRANIE GRZMOTUWszyscy zwracają się do JezusaWSZYSCY:Jezu Miłosierny,Przez Krew Twą i Rany,Przebacz – któryś za nasBył II :Szli święci przez Polskę, szli kapłani i królewicze,szli biedni i bogaci dołączają: św. Kinga , Jan Paweł II, współczesny człowiek-dzieckonikt ich dziś nie zliczy. Szli święci przez Polskęi do dzisiaj tak wędrują,jak Boże latarnie drogę do Jezusanam piosenki anioł podchodzi do Jezusa, dzwoniąc dzwonkiem wręcza królewską koroną, odbiera cierniową, narzuca królewski płaszcz, wręcz chorągiewZwycięzca śmierci piekła i szatanaWychodzi z grobu dnia trzeciego z rana Jezus schodzi z krzyżaNaród niewierny trwoży się przestraszaNa znak Jonasza - Alleluja! O!Ziemia się trzęsie straż się grobu miesza Anioł zstępuje niewiasty pociesza Święci powstająPatrzcie jak mówi grób ten pusty zostałPan z martwych powstał - Alleluja! O!Święci śpiewająPrzez Twe chwalebne Chryste zmartwychwstanieDaj w łasce Twojej wszystkim nam wytrwanieI w Twojej chwale z Tobą tam będziemyZMARTWYCHWSTANIEMY! Alleluja! O! Jezus staje przed nim jako król BISKUP:Dzięki Ci składamy, Panie, święci pochylają głowyŻeś skonał na krzyżu za nas,By potem przez ZmartwychwstanieNiebo otworzyć dla Twe święte ZmartwychwstanieBłogosław Chryste polski lud,Chcemy Cię mieć Królem, Panie,By się wytrwania spełnił błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; święci przybliżają się do Jezus- układają do tańcabyłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie". Święci patrzą zdziwieni jedni na drugichWszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili".NARRATOR I:«Ci przyodziani w białe szaty kim są i skąd przybyli?» NARRATOR II:«To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili. Dlatego są przed tronem Boga i ...Nie będą już łaknąć ani nie będą już pragnąć, i nie porazi ich słońce ani żaden upał, i poprowadzi ich do źródeł wód życia: i każdą łzę otrze Bóg z ich oczu».DZIECKO V: Bądźmy, przeto zapewnieni, Że choć kiedyś grobu obudzeni, Razem z Nim że potem już bezpiecznie, Z Bogiem żyć będziemy wiecznie. WSZYSCY: O ZWYCIĘZCO NASZ I PANIE, DAJ NAM ŚWIĘTOWAĆ W POLSCE JUŻ 1050 TWOJE ZMARTWYCHWSTANIEtaniec 1. Wznoszę swe oczy ku górom, skądPrzyjdzie mi pomoc;Pomoc od Pana, wszak Bogiem OnMiłosiernym jest!2. Kiedy zbłądzimy, sam szuka nas,By w swe ramiona wziąć,Rany uleczyć Krwią swoich ran,Nowe życie tchnąć!Błogosławieni miłosierni,albowiem oni miłosierdzia dostąpią!3. Gdyby nam Pan nie odpuścił win,Któż ostać by się mógł?Lecz On przebacza, przeto i myCzyńmy jak nasz Bóg!4. Pan Syna Krwią zmazał wszelki dług,Syn z grobu żywy wstał;„Panem jest Jezus” – mówi w nas to widzi świat!Więc odrzuć lęk i wiernym bądź,Swe troski w Panu złóżI ufaj, bo zmartwychwstał i wciążŻyje Pan, Twój Bóg!Kazimierz Wielki przynosi herb Krościenka daje narratorowi i mówi:KAZIMIERZ WIELKIChrystus zmartwychwstał!NARRATOR IPrawdziwie WIELKIJa Kazimierz WielkiKról państwa polskiegoDaję wam krościenczanie Jako herb miasteczkabaranka wielkanocnego Niech ten znak zmartwychwstania PańskiegoProwadzi was pośród zawiłych drógProsto do NIEGONarrator I przyjmuje herb, lekko się pokłoniŚWIĘTY STANISŁAW KOSTKAW te piękne święta gdy Pan zmartwychwstanie życzę Wam: żurku smacznego, baranka cukrowego, pisanek wymarzonych, świąt mile spędzonychi dyngusa tak na prawdę - radości ze spotkania się nie zgubi wśród wielu pisanekŚwiąt sens prawdziwy - Jezus - Marta Wolska